…en dan was ik de danseuse en Mondriaan Mondrian

(“Zolang wij maar niet aan de bloemen moeten, heh.”)

ik trok me op aan de barre
zoo
bewapenden wij ons
akoestisch de
primaire kleurvelden (steeds vers)
bevoorradend grootscheeps ook:
gevangenenruil

van sierbloemen ongeknakt
noteerden wij (consciëntieus)
de schreeuwerigheid der streekeigen soorten
(al) was het maar
om het omvallen van lastige regimes te rechtvaardigen

Mondriaan/Mondrian
Revolutie!
klonk ik hitsig?
de R van rus schrapte hij

ik trok me op aan de barre:
(“In jouw zoo passen wel tig zwijntjes!”)

de vlakte een taiga
alles helder: ons dansding
(evolutie)
geen moment van rust